บันทึกจากใจ : เคยกินยาคูลท์ไหมคะ

ทำยังไงดีคะ มีเรื่องมากวนใจอยู่เรื่อยเลย ทั้งๆที่ไม่อยากจะคิด แต่ก็ชอบเข้ามาอยู่เรื่อยๆ

เช้าวันอาทิตย์ที่สดใสวันหนึ่ง คนไข้คนแรกของเช้าวันนี้…
อ่ออ..คุณป้านี่เอง เป็นอย่างไรบ้างคะ ดีขึ้นไหมคะ

“….ก็ดีขึ้นอยู่นะคะ วันนี้อยากจะคุยกับคุณหมอมากเลย เรื่องพี่สาวครั้งก่อน ก็ยังคิดอยู่นะคะ”
เอาเรื่องนี้ละกันคะ ช่วงนี้มีเรื่องต้องคิดอยู่เรื่อยเลย ทำยังไงดีคะ
มีเรื่องมากวนใจอยู่เรื่อยเลย ทั้งๆที่ไม่อยากจะคิด แต่ก็ชอบเข้ามาอยู่เรื่อยๆ

อืมม…
พอเรื่องนั้นแวบเข้ามา ทำให้เป็นอย่างไรหรอคะ?
“เราก็หงุดหงิด ทำงานไม่ได้ อยากจะหยุดคิด แต่มันก็เข้ามาบ่อยมากเลยค่ะ“

อืมม งั้นอย่างงี้ได้ไหมคะ
เคยกินยาคูลท์ไหมคะ
”เคยค่ะ“

เคยซื้อยาคูลท์ไหมคะ
”เคยค่ะ“

ถ้าวันนึงไม่อยากจะกินยาคูลท์ แต่แม่ค้ายาคูลท์แวะมาขายตามเดิม วันนั้นจะทำยังไงดี
ก็ปฏิเสธไป ไม่ซื้ออยู่ดี

แล้วหงุดหงุดไหมคะ
“ก็ไม่นะคะ…อ๋ออ เข้าใจแล้วค่ะ“

ก็…ถ้าวันไหนไม่อยากกิน ก็…ไม่รับยาคูลท์ได้ไหมคะ
ไม่ต้องไปหงุดหงิดแม่ค้ายาคูลท์ ที่มาขายตอนที่เราไม่อยากกิน
ก็ให้แม่ค้ายาคูลท์เขาได้ทำหน้าที่ของเขา
คือ การขายยาคูลท์ เพื่อสร้างรายได้ให้แก่เขา

ส่วนเราก็แค่เพียงรับรู้ว่า …วันนี้มีคนมาขายยาคูลท์นะ
แล้ววันนี้เราก็ไม่อยากกินเนาะ

แล้วเราก็แยกย้ายกันไป….

ความคิดที่เข้ามากวนใจก็เช่นกัน
เพียงผ่านเข้ามา
เรารับรู้
แล้วก็ผ่านไป แยกย้ายกันทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป
ถ้าเขามาใหม่ ก็แค่รู้ว่ามาเนาะ 😊